Dieta ma niezwykle istotny wpływ na stan nerek. Podczas procesu trawienia, kiedy jedzenie jest rozkładane, wchłaniane i metabolizowane, produkuje ono kwasy lub zasady. Do produktów, które wytwarzają kwasy, zalicza się przede wszystkim czerwone i białe mięso, ryby, ser, jajka, cukier, niektóre produkty zbożowe oraz alkohol. Przy dużej zawartości kwasu w diecie nerki wykonują cięższą pracę. Jeżeli dieta przez dłuższy czas zawiera zbyt dużą ilość kwasotwórczych produktów lub jeśli nerki są uszkodzone i nie funkcjonują prawidłowo, może to prowadzić do choroby zwanej kwasicą metaboliczną (czyli stałej nadwyżki kwasów w organizmie, która może mieć wpływ na wiele procesów biochemicznych i powodować pogorszenie zdrowia oraz rozwój chorób).

Większość owoców i warzyw jest zasadotwórcza i dzięki temu korzystnie wpływa na stan nerek. Wśród osób z przewlekłą chorobą nerek (PChN), u których funkcjonowanie nerek jest zaburzone i istnieje potrzeba zmniejszenia ilości produkowanych kwasów, udowodniono, że zwiększenie ilości spożywanych warzyw i owoców jest bardzo skuteczne (Goraya i wsp., 2013). Grupa ekspertów ds. zdrowia nerek przeprowadziła badania na temat kwasów pochodzących z pożywienia oraz ich wpływu na nerki. Odkryto, że u osób, które spożywają najwięcej kwasotwórczych produktów, ryzyko rozwoju PChN jest największe (Banerhee i wsp., 2014), a u osób z już rozwiniętą PChN spożywanie produktów kwasotwórczych zwiększa ryzyko rozwoju ostatnich faz niewydolności nerek (Banerjee i wsp., 2015).

Badania wykazały, że wśród osób z jakimkolwiek uszkodzeniem nerek, spożywanie białka zwierzęcego zwiększa ryzyko dalszego pogarszania się stanu tego narządu (Knight i wsp., 2003). Moe (2011) dodaje, że dla osób z PChN olbrzymie znaczenie ma pochodzenie białka dostarczanego z pożywieniem – białko pochodzenia innego niż zwierzęce spełniają funkcję ochronną, podczas gdy białko zwierzęce podnosi ryzyko uszkodzenia nerek. Związane jest to z większą ilością fosforu zawartego w białku pochodzenia zwierzęcego oraz większą ilością aminokwasów siarkowych, które przyczyniają się do powstawania jeszcze większej ilości kwasów.

Częstość rozwoju kamieni nerkowych w krajach rozwiniętych wynosi ok. 10% (Tourney i wsp., 2014). Grupa badaczy z Oxfordu zajmująca się badaniem EPIC zbadała związek pomiędzy dietą a rozwojem kamieni nerkowych u ponad 51 000 osób w Wielkiej Brytanii (Tourney i wsp., 2014). Analizy potwierdziły, że spożywanie mięsa oraz przetworów mięsnych podnosi ryzyko – u osób z trzema najwyższymi wynikami ryzyko to było o 64% wyższe niż u osób z trzema najniższymi wynikami. Dane wynikające z tego badania sugerują również, że dieta bogata w owoce, błonnik oraz magnez może chronić przed powstawaniem kamieni nerkowych. Wyższe spożycie magnezu (jego głównymi źródłami są produkty roślinne) może zmniejszyć ryzyko powstawania kamieni nerkowych poprzez wiązanie szczawianu (głównego elementu tworzącego kryształy i kamienie). Z drugiej strony, dieta bogata w białko zwierzęce może zwiększać ryzyko powstawania kamieni nerkowych poprzez produkcję kwasów, które zwiększają ilość wapnia w moczu oraz szczawianu, a także przyczyniają się do produkcji większej ilości kwasu moczowego (innego składnika, który może tworzyć kamienie nerkowe).

Wcześniejsze badanie opisane przez Borghi i wsp. (2002) potwierdza te stwierdzenia. Wnioskiem płynącym z tego badania jest to, że u osób z nawracającymi postaciami kamieni nerkowych zmniejszenie ilości spożywanego białka zwierzęcego oraz soli jest niezwykle istotne dla efektywnego leczenia.

Heilberg i Goldfarb (2013) przeprowadzili analizę danych dotyczących związku pomiędzy dietą a kamieniami nerkowymi. Wniosek z tych analiz brzmiał następująco: dieta bazująca na produktach roślinnych jest bardzo ważna w profilaktyce oraz leczeniu kamieni nerkowych. Badania te dotyczyły kamieni szczawianowych, puranowych oraz cystynowych – w przypadku tych trzech rodzajów białko zwierzęce stanowi główny czynnik ryzyka. Badacze zalecają większe spożycie owoców, warzyw i pełnych ziaren oraz ogólnie dietę wegetariańską.

Dieta wegańska ze zmniejszoną ilością kwasotwórczych produktów oraz bogata w owoce i warzywa może chronić nerki na wiele sposobów. Jeśli funkcje nerki zostały uszkodzone, może ona pomóc w regeneracji narządu lub zminimalizować przyszłe uszkodzenia. Ströhle i wsp. (2011) wykazali, że dieta wegańska ma praktycznie neutralny balans kwasowo-zasadowy i w związku z tym ma znaczące dla zdrowia działanie ochronne.

Dieta wegańska ze zmniejszoną ilością kwasotwórczych produktów oraz bogata w owoce i warzywa może chronić nerki na wiele sposobów. Jeśli funkcje nerki zostały uszkodzone, może ona pomóc w regeneracji narządu lub zminimalizować przyszłe uszkodzenia. Ströhle i wsp. (2011) wykazali, że dieta wegańska ma praktycznie neutralny balans kwasowo-zasadowy i w związku z tym ma znaczące dla zdrowia działanie ochronne.